- stręczyć
- глаг.• сводничать* * *stręcz|yć\stręczyćony несов. сводничать, заниматься сводничеством* * *stręczony несов.сво́дничать, занима́ться сво́дничеством
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
stręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, stręczyćczę, stręczyćczy, stręczyćczony, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} namawiać kogoś do nierządu, pośredniczyć w prostytucji {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stręczyć — ndk VIb, stręczyćczę, stręczyćczysz, stręcz, stręczyćczył, stręczyćczony 1. rzad. «ułatwiać nierząd, nakłaniać kogoś do nierządu» 2. przestarz. «podsuwać, radzić komuś kupno czegoś, zaangażowanie kogoś do pracy itp.; polecać, rekomendować,… … Słownik języka polskiego
stręczenie — n I rzecz. od stręczyć … Słownik języka polskiego